Wat is een tijdelijke tand, waarom wordt het gebruikt?

Een tandbreuk ontstaat meestal als gevolg van fysieke schokken. Deze situatie kan plotselinge en hevige pijn in de tanden veroorzaken. Daarnaast is gevoeligheid ook een van de belangrijkste symptomen. Personen die met een dergelijk probleem worden geconfronteerd, moeten onmiddellijk door een tandarts worden onderzocht. Als gebroken tanden niet worden behandeld, kunnen ze leiden tot ernstigere gezondheidsproblemen. Vooral breuken die de pulpa aantasten, kunnen ontstekingen in de wortel van de tand veroorzaken. Dergelijke situaties vereisen meestal wortelkanaalbehandeling. Daarom moeten tandbreuken tijdig en op de juiste manier worden behandeld.

Tandbreuken: Behandelingsproces en Belang

Tandbreuken zijn een veelvoorkomend gezondheidsprobleem, vooral bij kinderen en jongeren. Deze verwondingen treden meestal op tijdens sportactiviteiten of verkeersongevallen. De breuk kan variëren afhankelijk van de plaats en ernst van de breuk. De tand kan gedeeltelijk of volledig loskomen. Soms kan de tand zelfs uit de mondholte worden geschoten. Daarom vereisen tandbreuken een spoedbehandeling. In dergelijke gevallen volgen tandartsen de volgende stappen:

• Een juiste diagnose stellen,
• Een effectief behandelplan opstellen,
• De toestand van de patiënt regelmatig monitoren.

Dit proces is cruciaal om de functionaliteit en esthetische uitstraling van de tand te behouden. Snelle en effectieve behandeling van tandbreuken voorkomt ernstige complicaties in de toekomst.

Factoren die Tandbreuken Veroorzaken

Tandbreuk is een gezondheidsprobleem dat wordt veroorzaakt door verschillende factoren. Fysieke schokken zijn meestal de belangrijkste oorzaak van deze situatie. De ongevallen die de persoon ervaart, kunnen de tanden direct beschadigen. De structurele eigenschappen van de tanden en de omliggende weefsels bepalen het effect van de schok. Dit probleem, dat vooral voorkomt in de kindertijd en adolescentie, blijft om verschillende redenen doorgaan in de volwassenheid.

• Vallen zijn de meest voorkomende oorzaak van tandbreuken en vormen het grootste deel van de gevallen.
• Verwondingen tijdens sportactiviteiten,
• Fiets- en motorvoertuigongevallen,
• Gewelddadige incidenten kunnen tandbreuken veroorzaken.

Daarnaast maken gaatjes de tanden brozer. Deze situatie kan ernstige schade veroorzaken, zelfs bij minimale trauma’s. Bovendien maken bepaalde anatomische kenmerken, zoals een grote overbeet of onvoldoende lipstructuur, de voortanden vatbaarder voor trauma.

Hoe Vaak Komen Tandbreuken Voor?

Tandbreuken vormen een aanzienlijk deel van mondletsels in alle leeftijdsgroepen. Deze verwondingen vormen ongeveer 17% van alle lichaamsverwondingen bij kinderen. Mannen ervaren deze verwondingen vaker dan vrouwen. De meeste breuken treden op in de bovenkaak en treffen meestal de volgende tanden:

• Centrale snijtanden
• Laterale snijtanden
• Hoektanden

Deze tanden zijn het meest vatbaar voor breuken vanwege hun plaatsing in de mondholte. Enkelvoudige tandbreuken komen vaker voor dan breuken van meerdere tanden. Permanente tanden zijn gevoeliger voor trauma in vergelijking met melktanden. De prevalentie van breuken in permanente tanden varieert tussen 6,1% en 58,6%, terwijl dit percentage voor melktanden varieert tussen 9,4% en 41,6%.

Symptomen en Onderzoeksmethoden

Tandbreuken ontstaan door traumatische effecten en vertonen verschillende symptomen. Ten eerste zijn glazuurscheuren meestal asymptomatisch en bevatten microscopische sporen op het tandoppervlak. Deze scheuren kunnen worden gedetecteerd met de transilluminatiemethode. Aan de andere kant verschijnen glazuurbreuken duidelijker en worden ze meestal gezien op de snijranden van de tanden. Deze breuken houden in dat de glazuurlaag breekt, maar beschadigen de pulpa niet.

Glazuur-dentine breuken omvatten zowel de glazuur- als dentinelagen. Deze breuken treden op zonder de pulpa bloot te leggen en beschadigen de diepere lagen van de tand. Tandartsen ontdekken deze breuken tijdens het klinisch onderzoek. Gevoeligheid of tandmobiliteit wordt meestal niet waargenomen bij deze breuken. Maar gecompliceerde glazuur-dentine breuken beïnvloeden de pulpa en kunnen tandgevoeligheid veroorzaken, evenals gevoeligheid voor temperatuur en druk.

Kroon-wortel breuken kunnen zich uitstrekken tot de wortel van de tand en ernstige structurele schade aan de tand veroorzaken. Deze breuken worden bevestigd door zowel klinisch onderzoek als röntgenonderzoeken. Gebroken fragmenten zijn meestal mobiel en patiënten klagen over pijn en gevoeligheid in verband met deze breuken.

Röntgenonderzoeken spelen een cruciale rol in het diagnose- en behandelproces van tandbreuken. De aanbevolen röntgenmethoden zijn onder andere:

• Parallelle periapicale röntgenfoto
• Twee extra afbeeldingen genomen vanuit verticale en horizontale hoeken
• Occlusale röntgenfoto.

Als deze röntgenfoto’s niet voldoende informatie bieden, kan een cone beam computertomografie (CBCT) worden uitgevoerd voor een meer gedetailleerd beeld. Deze scan helpt om de locatie en omvang van de breuk nauwkeuriger te bepalen.

Vooral wanneer er een tandfragment ontbreekt en de patiënt weke delen letsels heeft, kunnen röntgenfoto’s van lippen en wangen worden genomen om het ontbrekende fragment te lokaliseren. Dit is belangrijk voor de lokalisatie en interventie van het fragment tijdens het behandelingsproces.

Behandelingsbenaderingen en Processen

De eerste interventie bij tandbreuken is meestal spoedbehandeling. Het snel aanbrengen van een koud kompres op het getroffen gebied verlicht pijn en zwelling. Tandartsen ontwikkelen specifieke behandelingsprotocollen afhankelijk van het type en de ernst van de breuken.

• Glazuurscheur: Als de scheur zich verdiept, wordt deze verzegeld met etshars en hechthars om het risico op bacteriële besmetting te verminderen en verkleuring te voorkomen.
• Glazuurbreuk: Het gebroken tandfragment kan worden hersteld met een composiet, of indien nodig kunnen de randen van de tand worden aangepast. De eerste controle vindt plaats na twee maanden en vervolgens na een jaar.
• Glazuur-Dentine Breuk:
  • Om de blootgestelde dentine te beschermen, worden hechtingsmiddelen en composiethars of glasjonomer gebruikt.
  • Calciumhydroxide wordt gebruikt als voeringmateriaal wanneer de dentine dicht bij de pulpa ligt.
  • Het bovenste deel wordt afgedekt met glasjonomer.

Als er een gebroken fragment is, wordt het gedurende 20 minuten voor de procedure gehydrateerd in water of zoutoplossing. Dit zorgt voor weefselhydratatie en helpt bij het herpositioneren van het fragment. Restauratieve opties omvatten directe composietrestauratie, indirecte composietrestauratie of keramische restauratie.

Glazuur-Dentine Breuk met Blootgestelde Pulpa:

• Als de pulpa is blootgesteld, wordt afhankelijk van de situatie pulpa overkapping of gedeeltelijke pulpotomie uitgevoerd.
• Pulpa overkapping is geschikt als de blootstelling kortdurend is en de diameter niet groter is dan 1,5 mm.
• Gedeeltelijke pulpotomie is ideaal voor jonge tanden met een open apex, vooral als de blootstelling groot of langdurig is.

Opvolgbezoeken met pulpatesten en röntgenfoto’s worden aanbevolen na 6-8 weken, drie maanden, zes maanden en een jaar.

Kroon-Wortel Breuken:

• De eerste stap is het verwijderen van het tandfragment om de grootte van de breuk en de betrokkenheid van de pulpa te beoordelen.
• Als de pulpa niet is blootgesteld, kan de resterende dentine worden bedekt met glasjonomer of composiethars.
• Behandelingsopties omvatten gingivectomie,

  orthodontische of chirurgische extrusie en opzettelijke re-implantatie.

Wortel Breuken:

• De hoofdbehandelstappen omvatten het herpositioneren van het gebroken kroonfragment en het verifiëren met röntgenfoto’s.
• Het mobiele segment wordt gestabiliseerd met een flexibele en passieve spalk totdat de breuk geneest.
• Het genezingsproces wordt gecontroleerd met controles na vier weken, zes tot acht weken, vier maanden, zes maanden, een jaar en daarna jaarlijks.

Deze processen zijn bedoeld om de functie en esthetiek van de tand maximaal te behouden en de mondgezondheid van de patiënt te verbeteren.

Andere Belangrijke Factoren

Er zijn enkele speciale omstandigheden waarmee rekening moet worden gehouden bij de diagnose en behandeling van tandbreuken. Ten eerste mag de beoordeling van breuken in melktanden niet worden verward met het natuurlijke wortelresorptieproces van deze tanden. Deze situatie komt vaak voor bij kinderen en vereist een andere behandelbenadering. Gevoeligheid kan om verschillende redenen optreden:

• Luxatie letsels
• Wortel breuken

Deze symptomen worden meestal correct gediagnosticeerd door middel van een uitgebreid klinisch en radiografisch onderzoek.

Mogelijke Complicaties

Tandbreuken kunnen verschillende complicaties veroorzaken. Het meest voorkomende probleem is pulp necrose, wat leidt tot het afsterven van het levende weefsel van de tand. In gevorderde gevallen treden verschillende reacties op in de interne structuur van de tand:

• Verkleuring van de kroon
• Vorming van een periapicale abces
• Pulpa obliteratie

Daarnaast kan resorptie van de tandwortels worden waargenomen. Er zijn twee soorten wortelresorptie:

• Interne wortelresorptie
• Externe wortelresorptie

Fistula-vorming is ook een veel voorkomende complicatie. Deze symptomen kunnen wijzen op ernstige schade aan de tandstructuur.

Preventie en Patiëntenadvies

Hoewel er geen zekere manier is om tandbreuken te voorkomen, kunnen sommige strategieën het risico verminderen. Op maat gemaakte mondbeschermers zijn van groot belang voor degenen die contactsporten beoefenen. Deze beschermers verminderen de ernst van stoten en kunnen traumatische verwondingen voorkomen. Daarnaast moeten ouders en leerkrachten getraind zijn in eerste hulp bij noodgevallen.

Contactsporten en Voorzorgsmaatregelen:

Op maat gemaakte mondbeschermers minimaliseren trauma tijdens contactsporten.

Deze beschermers moeten verplicht zijn voor sporters.

Opleidingsprogramma’s:

• Eerste hulp cursussen voor ouders en leerkrachten.
• Praktische informatie over tandverzorging na trauma.

Deze maatregelen kunnen het optreden van tandbreuken verminderen en zorgen voor de juiste interventie in noodgevallen.

Veelgestelde Vragen

Hoe lang blijft een tijdelijke tand zitten?

Tijdelijke tanden worden meestal gebruikt gedurende de tijd dat de permanente tanden op hun plaats komen, wat ongeveer 1 week tot 10 dagen duurt. Deze periode kan echter variëren afhankelijk van het behandelplan en de specifieke behoeften van de patiënt. Als de tijdelijke tanden niet beschadigd raken, kunnen ze in sommige gevallen ook enkele maanden worden gebruikt. Daarom kan de gebruiksduur van tijdelijke tanden worden aangepast aan de persoonlijke situatie en de aanbevelingen van de tandarts. Het is daarom belangrijk om tijdens het behandelproces voortdurend contact te houden met uw tandarts.

Kan ik eten met een tijdelijke tand?

Met een tijdelijke tandprothese kunt u eten, maar er moeten enkele voorzorgsmaatregelen worden genomen. Vooral zachte en middelharde voedingsmiddelen moeten worden geconsumeerd. Deze omvatten soep, yoghurt, pasta en ei. Daarnaast kunnen rijst, licht gedrenkt brood en gekookte groenten veilig worden geconsumeerd. Dessertopties zoals pudding en rijstpap zijn ook ideaal. Aan de andere kant moeten harde voedingsmiddelen worden vermeden omdat ze het risico op breuk of scheuren van de tijdelijke tandprothese vergroten. Door deze voedingsmiddelen te vermijden, kunt u uw tandgezondheid beschermen.

Is een tijdelijke tand ongemakkelijk?

Tijdelijke tanden kunnen soms ongemak veroorzaken bij de patiënt. Dit kan komen doordat deze tanden niet perfect passen bij de vorm van de mond. Ook de grootte van tijdelijke tanden kan de kauw- en spraakfuncties van de patiënt negatief beïnvloeden. Echter, als deze tanden goed zijn ontworpen en correct zijn afgemeten, mag de patiënt geen problemen ondervinden in het dagelijks leven. Daarom is de pasvorm van tijdelijke tanden belangrijk voor comfort.

Voor wie is een tijdelijke tand geschikt?

Een tijdelijke tand wordt meestal gebruikt na een tandextractie totdat een permanente prothese wordt gemaakt. Het wordt vooral toegepast bij mensen die tanden hebben verloren door cariës of tandvleesaandoeningen. In deze periode voorziet de tijdelijke tand in esthetische en functionele behoeften. Het ondersteunt ook het genezingsproces van het tandvlees en behoudt de tanduitlijning. Daarom is een tijdelijke tand een geschikte optie voor iedereen die een tandextractie heeft ondergaan. Dit is belangrijk om zowel het esthetische uiterlijk te behouden als basisfuncties zoals spreken en kauwen voort te zetten.

Waarvan is een tijdelijke tand gemaakt?

Tijdelijke tanden worden gemaakt van een acrylgebaseerde hars. Dit materiaal kan snel worden gevormd en aan patiënten worden geleverd. Het wordt gekozen om een esthetisch uiterlijk te bieden dat vergelijkbaar is met permanente zirkonium- of porseleinen protheses. De acrylhars die wordt gebruikt voor tijdelijke tanden houdt de kosten laag zonder afbreuk te doen aan de functionaliteit. Bovendien worden deze tanden ontworpen om gemakkelijk verwijderbaar te zijn met tijdelijke lijmen. Hierdoor kunnen aanpassingen worden gemaakt zonder problemen tijdens de proefsessies.

Veroorzaakt een tijdelijke tand een slechte adem?

Ja, tijdelijke tanden kunnen een slechte adem veroorzaken. Dit probleem wordt meestal veroorzaakt door bacteriën die zich ophopen onder de tijdelijke kronen of bruggen. Wanneer tijdelijke tanden niet voldoende worden schoongemaakt, neemt de bacteriegroei toe, wat resulteert in een slechte adem. Een effectieve mondhygiëne helpt de bacteriegroei te voorkomen. Regelmatig poetsen en gebruik van tandzijde zijn zeer effectief in het verminderen van dergelijke problemen. Op deze manier kan een slechte adem worden voorkomen en de mondgezondheid worden behouden.

Wordt er een injectie gegeven bij het plaatsen van een tijdelijke tand?

Bij het plaatsen van een tijdelijke tand kan afhankelijk van de situatie van de patiënt een injectie worden gegeven. Meestal wordt lokale verdoving gebruikt tijdens het plaatsingsproces om pijn te voorkomen. Dit verdooft het gebied tijdelijk, zodat de patiënt een comfortabele ervaring heeft. Of een injectie nodig is, wordt bepaald door de tandarts en afhankelijk van de behoeften van de patiënt.

Zijn tijdelijke tanden verkrijgbaar bij de apotheek?

Tijdelijke tandvullingen worden meestal door tandartsen geplaatst. Daarom worden dergelijke producten niet in apotheken verkocht. Patiënten moeten een tandarts of tandkliniek raadplegen om deze producten te verkrijgen. Dit is belangrijk om de gezondheidsnormen te handhaven en ervoor te zorgen dat de juiste toepassing wordt gedaan. Als u een tijdelijke tandvulling nodig heeft, wordt aanbevolen om contact op te nemen met een tandkliniek.

Hoe lang duurt het om een tijdelijke tand te plaatsen?

Het plaatsen van tijdelijke tanden is meestal een snel proces. De speciaal op maat gemaakte vaste tijdelijke tanden worden in een klinische omgeving binnen ongeveer 20 tot 30 minuten succesvol geplaatst. Dit proces begint zodra de tandarts de voorbereidingsstappen heeft voltooid en zorgt voor een comfortabele toepassing voor de patiënt. Hoewel de tijd per patiënt kan variëren, vindt een typische plaatsingsprocedure binnen dit tijdsbestek plaats. Zo kan de patiënt snel terugkeren naar het dagelijks leven.

Kan een tijdelijke tand direct na het trekken van een tand worden geplaatst?

Het is meestal mogelijk om direct na een tandextractie een tijdelijke tand te plaatsen. Het kan echter enkele maanden duren voordat de mondstructuur klaar is voor een permanente prothese nadat natuurlijke tanden zijn getrokken. Gedurende deze tijd kunnen patiënten een tijdelijke prothese gebruiken om niet zonder tanden te blijven. Vooral als er een infectie of abces in de tandwortel is, wordt implantatie na extractie niet aanbevolen. Als een implantaat moet worden geplaatst, is het veiliger om 2-4 maanden te wachten na het trekken van de tand om het gebied te laten genezen.

Wanneer kan ik eten na het plaatsen van een tijdelijke tand?

Na het plaatsen van een tijdelijke tand wordt het niet aanbevolen om direct te eten. Ook kan de gevoeligheid van het tandvlees verminderd zijn door de verdoving. Dit kan leiden tot onbedoelde schade aan het tandvlees. Idealiter moet u minstens 2 uur na het plaatsen van een tijdelijke tand geen vast voedsel consumeren. In plaats daarvan moeten vloeibare voedingsmiddelen worden gekozen. Vermijd echter warme of erg koude dranken. Dit helpt het tandvlees te genezen en mogelijke complicaties te voorkomen.

Hoe poets ik een tijdelijke tand?

Het schoonmaken van een tijdelijke tand moet voorzichtig worden gedaan. Haal eerst de prothesetand voorzichtig uit. Poets vervolgens de tand voorzichtig zonder deze te beschadigen. Zorg ervoor dat de tandenborstel zachte haren heeft. Gebruik ook geen tandpasta om te voorkomen dat het oppervlak van de prothese bekrast raakt. In plaats daarvan is het voldoende om te poetsen met schoon water. Spoel de prothese daarna grondig af met veel water. Let erop dat u niet te veel druk uitoefent om geen schade toe te brengen aan het tandvlees en de tong. Deze stappen zorgen ervoor dat de tijdelijke tand gezond en schoon blijft.